به تهران بگویید دوستش دارم
وقتی تمام آدمها را در خیابان بالا آورده است
وقتی که انگار با تمام وجودش یکی را می خواهد که نیست
وقتی تمامی دردهای جهان را با دود تسکین می دهد
عجیب شکل من است
کپی-ملا نصرالدین
فعلا به تهران گفتم منتظر باشه قرار به زودی بچمو راهیش کنم
کدوم بچه؟کدوم علی؟:))
یکی از بهترین نوشته ها بود :)اما با این وجود که تف به تهران :)))
خیلی خوب نوشته:)ولی واقعا این نوشته راجع به دوس داشتن یا نداشتن تهران نبود یه تشبیه قشنگ بود:))
منم دوسش دارم
تهران دوسداشتنیه...با همه دردا و قصه های غمگینش:)
هرچی باشه تهرانه:)
فعلا به تهران گفتم منتظر باشه قرار به زودی بچمو راهیش کنم
کدوم بچه؟کدوم علی؟:))
یکی از بهترین نوشته ها بود :)
اما با این وجود که تف به تهران :)))
خیلی خوب نوشته:)
ولی واقعا این نوشته راجع به دوس داشتن یا نداشتن تهران نبود
یه تشبیه قشنگ بود:))
منم دوسش دارم
تهران دوسداشتنیه...با همه دردا و قصه های غمگینش:)
هرچی باشه تهرانه:)